Mówiąc o laboratoryjnej stylistyce urządzeń do przygotowywania kawy, musimy wspomnieć o syfonie. To widowiskowy sprzęt, który pozwala zaparzyć kawę w sposób niezwykle efektowny. Parzenie kawy w syfonie nie jest szybkie, ale dostarcza wiele satysfakcji. I jak przy każdej alternatywnej metodzie parzenia kawy ważne są tutaj szczegóły i proporcje.
Ten zaparzacz powstał w drugiej połowie XIX w Berlinie i przez lata był udoskonalany na całym świecie. Inne źródła podają, że wynalazła go francuska gospodyni domowa. Wygląda jak dwa szklane balony, a w rzeczywistości zbudowany jest z trzech podstawowych części: elementu grzewczego (np. palnik gazowy), dolnej szklanej kolby, górnej szklanej kolby z filtrem i rurką.
Do parzenia w syfonie najlepsze będą ziarna kawy speciality jasno lub średnio palone. Mielimy je drobniej niż do dripa. Do dolnej kolby wlewamy wodę — może być już ciepła, przegotowana, co przyspieszy cały proces parzenia kawy. Do górnej kolby wkładamy filtr, uprzednio przelany ciepłą wodą i nakładamy ją na dolną część syfonu. Pod dolną kolbą ustawiamy włączony palnik i czekamy, aż woda zacznie wrzeć. Wówczas zacznie się przemieszczać w górę. Gdy górna część zaparzacza zostanie wypełniona wodą, wsypujemy zmielone ziarna w proporcjach 8 g kawy na 100 ml wody, a następnie dokładnie mieszamy. Po upływie około jednej minuty wyłączamy palnik i odstawiamy go na bok. Kiedy temperatura zacznie spadać, ciśnienie wzrośnie i dolna kolba zacznie zasysać gotowy już napar. Dolna część syfonu służy za podręczny dzbanek, w którym można zaserwować aromatyczną kawę.
Kawa zaparzona w syfonie jest gładka, o słodkim, wyrazistym smaku, a jej kolor przypomina herbatę.
-Gosia P.